اما یک رژیم کتوژنیک واقعی با آن چیزی که این روزها مد شده است، کمی تفاوت دارد. رژیم کتوژنیک، یک رژیم “کم‌کربوهیدرات” و “پرچرب” است که اولین بار، برای درمان بیماران صرعی به کار گرفته شد؛ اما در حال حاضر، یکی از محبوب‌ترین رژیم‌های‌غذایی جهان، برای کاهش وزن است.
پریتزکر توصیه می‌کند: «سعی کنید کربوهیدرات را به آرامی و به تدریج وارد برنامه غذایی‌تان کنید.
به افزودن کربوهیدرات‌ها در یک وعده غذایی یا میان وعده ادامه دهید تا زمانی که در طول روز از مصرف آن‌ها احساس ناراحتی نکنید.
مشکلات کبدی. رژیم کتوژنیک و کبد چرب با یکدیگر رابطه مستقیم دارند؛ چرا که رژیم غذایی حاوی چربی زیاد می تواند شرایط موجود کبد را بدتر کند.
این رژیم پکیج رژیم کتوژنیک به همراه رژیم بعد از کتو(کتوویژن) است و از نظر اقتصادی به صرفه‌تر است.
به عنوان مثال رژیم کتوویژن دکتر کرمانی، یکی از رژیم‌های استاندارد برای خروج و تثبیت وزن بعد از کتو است.
به این حالت، گرسنگیِ سلول‌های سرطانی می‌گویند. زمانی که سلول‌های سرطانی تغذیه نشوند یا به اصطلاح گرسنه بمانند، احتمال پیشرفت تومورها هم به حداقل می‌رسد.
رژیم کتوژنیک همچنین می‌تواند تعادل آب و مواد معدنی بدن را تغییر دهد؛ بنابراین افزودن نمک اضافی به وعده‌های غذایی یا مصرف مکمل‌های معدنی می‌تواند کمک‌کننده باشد.
حتما بخوانید: هر آنچه باید درباره ریزمغذی‌ها و درشت مغذی‌ها بدانیم
کمبود مواد مغذی. اگر طیف گسترده ای از سبزیجات، میوه ها و غلات را مصرف نکنید، ممکن است در معرض کمبود ریزمغذی ها از جمله سلنیوم، منیزیم، فسفر و ویتامین های ب و نمونه رژیم کتوژنیک ث قرار بگیرید.
برخی از چاشنی‌ها یا سس‌ها: سس باربیکیو، خردل، سس تریاکی، سس کچاپ و…
پروتئین‌های بدون چربی از مواد غذایی توصیه شده برای خروج از رژیم کتوژنیک به شکل اصولی است.
اکنون مطالعات نشان داده‌اند که این رژیم غذایی می‌تواند برای طیف گسترده‌ای از شرایط مختلف سلامت فواید داشته باشد:
اضافه کردن مقدار مشخص و محدود کردن کربوهیدرات‌های سالم به برنامه غذایی